به گزارش عیار معدن، عناصر فلزی کمیاب، نفت جدید هستند. این گروه از ۱۷ عنصر فلزی برای انتقال انرژی پاک و به طور کلی برای تولید مدرن ضروری شده است. این عناصر دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند که آنها را به اجزای ضروری برای آینده فناوری تبدیل می کند.
عناصر کمیاب همه چیز را در مورد خودرو تغییر می‌دهند. در مورد فناوری سبز؛ همینطور در مورد دقت سیستم های تسلیحاتی. کاربرد خاص عناصر فلزی کمیاب در درجه اول ناشی از استفاده از آنها به عنوان کاتالیزور و آهنربا در فناوری های سنتی و کم کربن است. دیگر کاربردهای مهم این عناصر در تولید آلیاژهای فلزی خاص، شیشه و لوازم الکترونیکی با کارایی بالا است. رایان کاستیلو، مدیر عامل مشاور مواد معدنی آداماس اینتلیجنس، گفت: “عناصر خاکی کمیاب خواص فیزیکی و شیمیایی قابل توجهی دارند که مسلماً آنها را به ابرقهرمانان جدول تناوبی تبدیل می‌کند.”
عناصر کمیاب واقعاً آنقدرها که اسمش می گوید «نادر» نیستند. این مواد معدنی به طور طبیعی در سرتاسر جهان یافت می‌شوند اما نکته کلیدی در یافتن آنها در غلظت‌های کافی است که استخراج آنها ارزش زمان و هزینه لازم را داشته باشد. کشورهایی که ذخایر طبیعی این عناصر و ظرفیت‌ها و منابع لازم برای استخراج و پالایش آنها را دارند، در سال‌های آتی اهرم‌های مالی و سیاسی عظیمی را در این زمینه در اختیار خواهند داشت.
چین با فاصله زیادی بزرگترین تولید کننده عناصر کمیاب خاکی است. پس از چین که حدود ۳۸ درصد از مواد معدنی خام خاکی کمیاب جهان را تامین می کند، ویتنام با داشتن حدود ۱۹ درصد بزرگترین ذخایر خاکی کمیاب بعدی است. پس از آن برزیل با ۱۸.۱ درصد، روسیه با ۱۰.۴ درصد، هند با ۶ درصد، استرالیا با ۳.۵ درصد و در نهایت ایالات متحده و گرینلند قرار دارند که هر کدام ۱.۳ درصد را به خود اختصاص داده اند. هیچ کشور دیگری بیش از یک درصد ذخایر خاکی کمیاب ندارد. با این حال، از بین همه این کشورها، تنها یک کشور واقعاً کنترل ژئوپلیتیکی زنجیره‌های تامین خاک‌های کمیاب و همه بازارهای ثانویه متکی بر آن مواد را دارد و آن کشور چین است.
چین حدود ۸۵ تا ۹۵ درصد از مواد معدنی کمیاب تصفیه شده جهان را تامین می کند و از اواخر دهه ۱۹۹۰ بر بازار جهانی تسلط داشته است. این به این دلیل است که پکن تقریباً در انحصار ظرفیت‌های پالایش خاک‌های کمیاب است. همانطور که می دانیم تعداد انگشت شماری از کشورهای دیگر نیز دارای ذخایر قابل توجهی از عناصر حیاتی کمیاب هستند، اما فاقد زیرساخت لازم برای پردازش آنها برای استفاده به شیوه ای کارآمد یا مقرون به صرفه هستند.
چین به تنهایی 85 تا 90 درصد پالایش معدن به فلز زمین های کمیاب در جهان را به خود اختصاص داده است. علاوه بر این، پالایشگاه های چینی 68 درصد کبالت جهان، 65 درصد نیکل و 60 درصد لیتیوم باتری های برقی را تامین می کنند. در نتیجه، 75 درصد از باتری‌های EV در چین ساخته می‌شوند.
نگرانی قابل توجهی وجود دارد که اگر سایر کشورهای غنی از خاک‌های کمیاب برای رقابت با چین اقدام نکنند، این به پکن اهرم بسیار قوی می‌دهد و بازاری به جز آزاد ایجاد می‌کند. با این حال، تا کنون، برخی از کارشناسان ادعا می کنند که چنین نگرانی هایی بیش از حد است. اما بر کسی پوشیده نیست که خاک‌های کمیاب نفت جدید هستند و قدرت‌های غربی در تلاش برای به دست آوردن مجدد کنترل آن هستند. تنش‌های جهانی پیرامون خاک‌های کمیاب در سال‌های آینده به‌طور قطعی افزایش می‌یابد، و کاهش چنین کنترل نامطلوبی بر بازار برای حفظ مکانیسم‌های تجاری متعادل حیاتی خواهد بود.
منبع: ایفنا