به گزارش عیار معدن، تحولات گسترده در عرصه خودروی برقی (EV) جهان، حالا به صنعت معدن نیز راه یافته است. با افزایش تقاضا برای خودروهای برقی و تعهد شرکت‌های معدنی برای کاهش انتشار کربن، این صنعت در حال تجربه تغییری اساسی است. بسیاری از شرکت‌های معدنی برنامه‌های بلندپروازانه‌ای برای کاهش انتشار کربن تا سال ۲۰۵۰ و حتی دستیابی به “کربن صفر خالص” تا سال ۲۰۳۰ ارائه کرده‌اند. این حرکت، ابزارها و ماشین‌آلات مورد استفاده در معادن را نیز دگرگون خواهد کرد.
حدود ۵۰ درصد از تمامی ماشین‌آلات معدنی جدید در سطح جهان تا سال ۲۰۴۴ به خودروهای الکتریکی تبدیل خواهند شد. تلاش‌ها برای برقی‌سازی تجهیزات معدنی همچون کامیون‌ها، قطارها، دستگاه‌های خردایش و بولدوزرها، نشان‌دهنده گامی بزرگ در جهت کاهش کربن در صنعتی با انتشار بالای گازهای گلخانه‌ای است.
صنعت معدن همواره صحنه ادغام‌ها و خریدها بوده است؛ اقدامی که اغلب برای تنوع‌بخشی به حوزه‌های فعالیت، مقیاس‌بندی فعالیت‌ها، و دستیابی به مجوزهای لازم در مناطق جدید صورت می‌گیرد. اما اکنون برخی از شرکت‌ها قدمی فراتر گذاشته و در حال بررسی استراتژی‌های یکپارچگی عمودی‌اند؛ راهبردی که آن‌ها را قادر می‌سازد تا از زنجیره تأمین تا تولید و عرضه را در کنترل خود بگیرند.
این استراتژی می‌تواند مزایای متعددی به همراه داشته باشد. برای نمونه، خرید یک تولیدکننده خودروهای برقی معدنی، نه تنها به کاهش انتشار کربن در عملیات خود شرکت کمک می‌کند، بلکه فرصت‌های جدیدی برای کسب درآمد ایجاد خواهد کرد. این شرکت‌ها می‌توانند از حقوق مالکیت فکری (IP) برای فروش فناوری به دیگران بهره ببرند یا خدمات پس از فروش مرتبط با باتری‌ها و وسایل نقلیه را ارائه کنند. روش‌هایی همچون ارائه مدل “باتری به‌عنوان سرویس” (BaaS) می‌توانند در دوران گذار به خودروهای برقی منبع درآمدی پایدار باشند.
یکی از نمونه‌های موفق در این زمینه، شرکت Fortescue Zero است که قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ به اولین شرکت معدنی با کربن صفر خالص تبدیل شود. این شرکت در سال ۲۰۲۲، شرکت Williams Advanced Engineering را خریداری کرد؛ شرکت مهندسی که در تولید باتری‌های پیشرفته برای صنعت خودروهای سنگین پیشتاز است. این اقدام، Fortescue را در خط مقدم تحول صنعت قرار داده و تولید خودروهای برقی معدنی آن از اواخر امسال آغاز خواهد شد. از چشم‌اندازهای جذاب این استراتژی می‌توان به کنترل زنجیره تأمین، کاهش هزینه‌ها، و افزایش انعطاف‌پذیری در شرایط کمبود مواد اولیه اشاره کرد. شرکت‌هایی که زنجیره تولید خود را مستقیماً مدیریت می‌کنند، می‌توانند از همکاری‌های تجاری و فناورانه برای کاهش هزینه‌های تولید بهره ببرند.
اما این مسیر بدون چالش نیست. تغییر مدل کسب‌وکار از عملیات معدنی به تولید صنعتی خودروسازانه، نیازمند مهارت‌های جدید، از جمله استفاده از فناوری‌های دیجیتال پیشرفته، سیستم‌های خودکار، و هوش مصنوعی است. علاوه بر این، ادغام زنجیره تأمین خودروهای برقی به سرمایه‌گذاری هنگفت اولیه نیاز دارد. بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، برای کاهش انتشار کربن در صنعت معدن، سرمایه‌گذاری حدود ۸۰۰ میلیارد دلاری تا سال ۲۰۴۰ مورد نیاز است.
گزینه‌های جایگزین برای شرکت‌های معدنی
برای شرکت‌هایی که توانایی مالی یا فنی لازم برای تولید خودروهای برقی ندارند، انتخاب‌های دیگری همچون سرمایه‌گذاری در فناوری‌های دیجیتال وجود دارد. مثلاً، شرکت Hexagon در سال ۲۰۲۴، شرکت indurad، تولیدکننده سیستم‌های راداری و مکان‌یابی بلادرنگ (RTLS)، را خریداری کرد. این فناوری‌ها به بهینه‌سازی بهره‌وری و افزایش کارایی عملیات کمک می‌کنند و می‌توانند برای بلندمدت ارزش اقتصادی ایجاد کنند.
مسیر آینده
پذیرش استراتژی‌های نوآورانه می‌تواند شرکت‌های معدنی را به رهبران صنعت در مسیر کاهش انتشار کربن و توسعه پایدار تبدیل کند. شرکت‌هایی که برای سرمایه‌گذاری و حرکت سریع تصمیم‌گیری کنند، احتمالاً در آینده‌ای نزدیک جایگاه برتری در یک صنعت پاک‌تر و سبزتر خواهند داشت.