پارلمان نروژ طرح‌های تجاری برای باز کردن اقیانوس منجمد شمالی به روی اکتشافات معدنی بستر دریا را تصویب کرد این علیرغم هشدارهای گروه‌های زیست محیطی و صنعت ماهیگیری مبنی بر آسیب‌های این استخراج به اکوسیستم آسیب پذیر دریایی است.
اقدام این کشور اروپایی که دارای ذخایر عظیم نفت و گاز است و یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان محسوب می‌شود، با هدف تنوع بخشیدن به اقتصاد خود با فاصله گرفتن از سوخت‌های فسیلی است. با این وجود، این قانون، نروژ را در تضاد با اتحادیه اروپا و بریتانیا قرار می‌دهد که به دلیل نگرانی در مورد اثرات زیست محیطی خواستار ممنوعیت موقت این قانون شده‌اند.
دولت نروژ در بیانیه‌ای در این باره اعلام کرد: ما از سال ۲۰۱۷ در همکاری با متخصصان و کارشناسان دانشگاهی، مناطق وسیعی را در شمال دریای نروژ مورد بررسی و نمونه‌برداری قرار داده‌ایم و داده‌هایی را در مورد مواد معدنی و فلزات موجود در بستر دریا جمع‌آوری کرده‌ایم.
تحلیل‌گران خطر تنش‌های ژئوپولیتیکی در مناطق شمالی و بالتیک اروپا را پس از این جریان غیرمحتمل نمی‌دانند. منطقه‌ای که نروژ اجازه اکتشاف در آن را صادر کرده، در دریای بارنتس و دریای گرینلند، نزدیک جزایر قطب شمال و مجمع الجزایر سوالبارد است. اسلو در این باره ادعا می‌کند که تنها حق استخراج در این منطقه را دارد اما روسیه و اتحادیه اروپا با این ادعا مخالف هستند.
به گفته وزارت نفت و انرژی نروژ، ۲۸۰ هزار کیلومتر مربع در امتداد خط الراس میانی اقیانوس اطلس، حاوی چشمه‌های آتشفشانی است که از پوسته زمین سرچشمه می‌گیرد. اعتقاد بر این است که گدازه‌های اطراف این آتشفشان‌ها حاوی ۳۸ میلیون تن مس است که بیش از تولید تقریبی مس سالانه در جهان است.
یک بررسی با حمایت دولت نروژ، همچنین عناصر نادر خاکی را در سولفیدهای چند فلزی در عمق نزدیک به ۳ هزار متری دریا یافت.در حالی که قوانین بین‌المللی برای استخراج مواد معدنی از بستر دریا هنوز تعیین نشده است، نروژ نیازی به صبر کردن ندارد چرا که در حال آماده شدن برای جستجوی مواد معدنی در فلات قاره گسترده اطراف خود است.طرفداران استخراج معادن در بستر دریا استدلال می‌کنند که استخراج مواد خام از بستر دریا امکان گذار سریع به اقتصاد کم کربن را فراهم می‌کند و می‌تواند هزینه زیست محیطی کمتری نسبت به استخراج زمینی داشته باشد.
دانشمندان می‌گویند هنوز اطلاعات بسیار کمی در مورد اعماق اقیانوس‌های جهان وجود دارد – تنها بخش کوچکی از آن را انسان‌ها کاوش کرده‌اند – و بسیاری نگران تاثیرات روی اکوسیستم‌هایی هستند که پیشتر تحت تاثیر آلودگی، کشتی‌های دریایی و بحران‌های آب و هوایی قرار گرفته‌اند.